मध्यपूर्वेतील गणित
मध्यपूर्वेतील इस्लामी संस्कृतीतल्या गणिताचा पाया हा भारतीय व ग्रीक गणिती ज्ञानावर आधारित होता.
इस्लामी गणितज्ञांनी त्रिघाती (क्युबिक) समीकरण सोडवण्याच्या नावीन्यपूर्ण पद्धती विकसित केल्या. आपल्या रुबायतींद्वारे कवी म्हणून प्रसिद्ध झालेल्या, उमर खय्याम या गणितज्ञाने अकराव्या शतकात त्रिघाती समीकरणांवर संशोधन केले. या समीकरणांना एकाहून अधिक उकली असू शकतात, हे स्पष्ट केले. काही विशिष्ट प्रकारच्या त्रिघाती समीकरणांची उकल भूमितीद्वारे करताना त्याने शंकूंच्छेदाचा (कोनिक सेक्शन) वापर केला. बाराव्या शतकात होऊन गेलेल्या अल् तुसी या गणितज्ञाने हे संशोधन अधिक पुढे नेले. अल् तुसी याच्या संशोधनातून बजिक भूमिती ही स्वतंत्र गणिती शाखाही विकसित झाली.
दशमान पद्धती आणि शून्य या भारतीय शोधांचे महत्त्व इस्लामी गणितज्ञांनी ओळखले व त्यांचा समावेश आपल्या लिखाणात केला. अल् ख्म्वारिझ्मी याच्या पुस्तकांमुळे दशमान पद्धत प्रथम इस्लामी देशांत पोचली. त्याच्या पुस्तकाची बाराव्या शतकात लॅटिनमध्ये भाषांतरे झाल्यावर ही पद्धत पाश्चिमात्य देशांत जाऊन पोहोचली. या पद्धतीचा स्वीकार झाल्यानंतर गणिताच्या विकासाने वेग घेतला. बीजगणितातील महत्त्वाच्या संशोधनाइतकेच दशमान पद्धतीच्या प्रसाराचे इस्लामी संस्कृतीने केलेले कार्यसुद्धा गणिताच्या इतिहासात मोलाचे मानले गेले आहे.
– माणिक टेंबे
मराठी विज्ञान परिषद,
वि. ना. पुरव मार्ग, चुनाभट्टी, मुंबई २२
office@mavipamumbai.org
First Published on February 15, 2019 12:03 am
Web Title: middle eastern mathematics
No comments:
Post a Comment